مدرسه بین المللی پژوهش کمی و کیفی اولین و بزرگترین مرکز بین المللی برگزارکننده دوره های روش پژوهش و نرم افزارهای پژوهش کمی، کیفی، آمیخته و مروری در ایران

یک مقاله کمی آی آس آی از لحاظ الگوی ساختاری از بخش های مختلفی برخوردار است. در این قسمت در مورد ساختار و تعداد کلمات هر بخش جدولی ایجاد شده است.

اين روش نمو نه گيري در پژوهشهاي انسان شناسي و جامعه شناسي مورد استفاده بوده است. در اين نوع نمونه گيري خود فرد مهمتر ازموضوع مورد بررسي است. چهار روش در اين دسته قرار مي گيرند که در این مقاله بررسی می شوند.

ابزار سنجش و اندازه گیری وسایلی هستند که محقق به کمک آنها می تواند اطلاعات مورد نیاز را برای تجزیه و تحلیل و بررسی پدیده مورد مطالعه و نهایتا کشف حقیقت گردآوری نماید. در تعریف ابزار اندازه گیری می توان گفت : ابزار اندازه گیری و مقیاس ها  وسایلی هستند که محقق به کمک آنها قادر است اطلاعات مورد نیاز تحقیق خود را گردآوری ،ثبت و کمیّ نماید. طبقه بندی ابزار اندازه گیری و گردآوری اطلاعات ابزارهای اندازه گیری به دو دسته کلی تقسیم میشوند: -استاندارد یا میزان شده -محقق ساخته

روش تحقیق کیفی يكي از مهمترين و پركاربردترين روش هاي علوم اجتماعي كلان نگر است كه به دنبال پاسخ دادن به پرسش هاي بزرگ مي پردازد و در سطح مياني و كلان واحدهاي مشاهده و سطح تحليل خودرا مورد بحث قرار مي دهد. در واقع در علوم اجتماعي اين تحقيقي در پي بررسي تفاوت و تشابه در بين كل ها و ترتيبات اجتماعي است. تحليل روش تطبيقي علاوه بر توصيف و تبيين مشابهت ها و تفاوت ها شرايط و پيامدها واحدهاي اجتماعي كلان و بزرگ مقياس همچون ملت ها، جوامع و كشورها را مورد مطالع قرار داده است. در اين تحقيق مقايسه جوامعي كه داراي ماهيت و ساخت هاي يكسان و مشابه ( مورد محور- كيفي) و تطبيقي جوامعي كه داراي ماهيت و ساختار متفاوت ( متغير محور- كمي) مي باشند مورد بحث قرار مي گيرد.

به پژوهش کمّي، اثبات‌گر نیز گفته می‌شود . پژوهش‌گر اثبات‌گرا، دانش را از طریق گردآوری داده‌های عددی و مشاهده‌ی نمونه‌ها و سپس عرضه‌ی این داده‌ها به تحلیل عددی فراهم می‌کند. در مقابل این‌ها پژوهش مابعد اثبات‌گرا، ریشه در این فرض دارد که جلوه‌های محیط اجتماعی به‌عنوان تفسیرهایی به‌وسیله‌ی افراد ساخته می‌شود. این تفسیرها شکل گذرا و وابسته به موقعیت دارند. پژوهش‌گران مابعد اثبات‌گرا دانش را از درجه‌ی اول از طریق گردآوری داده‌های کلامی با مطالعه‌ی جدّی و عمقی موارد، و عرضه این داده‌ها به استقراء تحلیلی فراهم می‌آورند.(گال و ديگران، 1382: 59)