تنظيم پيشينه تحقيق در قالب چارچوب نظري

تنظيم پيشينه تحقيق در قالب چارچوب نظري

بعد از تكميل بررسي پيشينه پژوهش محقق براي تدوين چارچوب نظري آماده مي شود. چارجوب نظري، مدلي مفهومي است از چگونگي نظريه پردازي در مورد روابط بين چند عامل كه به عنوان عوامل مهم مرتبط به مسأله تعريف شده اند. اين نظريه به صورت منطقي از مستندسازي تحقيقات قبلي در حوزه مشكل مورد نظر، آغاز مي شود . جمع آوري باورهاي منطقي از طريق تحقيقات منتشره، در تدوين مبنايي علمي براي بررسي مسأله پژوهشي، امري محوري و اساسي است

. به طور خلاصه، چارچوب نظري، روابط متقابل بين متغيرهايي كه فرض شده است، جزء لاينفك پويائي هاي وضعيت مورد بررسي است، مورد بحث قرار مي دهد. تدوين چنين چارچوب مفهومي به ما كمك مي كند تا براي بهبود شناخت خود از پويائي هاي وضعيت، روابط خاصي را مورد بررسي و آزمون قرار دهيم . سپس براساس اين چارچوب نظري، مي توان فرضيه هاي آزمون پذير را تدوين كرد تا ببينيم آيا نظريه حاصل، معتبر است يا خير . سپس روابط فرض شده، را مي توان از طريق تجزيه و تحليل آماري مناسب، مورد آزمون قرار داد.

وقتي بتوانيم يافته ها را آزمون و تكرار كنيم، اعتقاد بيشتري به دقت عمل پژوهش پيدا خواهيم كرد. بنابراين، چارچوب نظري، مبنايي است كه پژوهش براساس آن تا انتها، صورت مي گيرد. حتي اگر ضرورتاً فرضيه هاي آزمون پذير تدوين نشوند(در برخي از طرح هاي پژوهش كاربردي)، تدوين چارچوب نظري خوب براي آزمون مسأله تحت بررسي امري اساسي و بنيادي است. چون چارچوب نظري، مبنايي مفهومي براي ادامه پژوهش ارائه مي دهد، و همين طور چارچوب نظري، چيزي جز تعيين شبكه روابط بين متغيرهاي مهم مورد بررسي براي مطالعه هر نوع وضعيت مشكل زاي خاص نيست، لذا درك معنا و مفهوم متغير و انواع مختلف متغيرها از اهميت زيادي برخوردار است(دانايي فرد و همكاران، 1383 )