سوگیری در تحقیق کیفی
یکی از روشهای عملی برای اندیشیدن در مورد بحث روایی، توجه به خطاها و سوگیریها اسـت. تـحقیق، خواه کیفی یا کمّی، یک فـعالیت انـسانی اسـت و بـنابراین مـمکن است مانند سـایر فـعالیتهای انسان دارای اشتباه یا خطا باشد. برخی از منتقدان تحقیق کیفی معتقدند که سوگیری در این تحقیقات بیشتر اسـت، زیـرا تـحقیقات کیفی نسبت به تحقیقات کمّی ساختارمندی کـمتری دارنـد و مـحققان کـیفی آنـچه را کـه میخواهند مییابند و سپس آنها را در نتایجشان شرح میدهند.
برخی از منابع بالقوه سوگیری در تحقیق عبارتند از:
– تأثیر محققان بر پاسخگویان و ارائهکنندگان اطلاعات؛
– سوگیریهای انتخاب؛ شامل انتخاب زمانها، مکانها، حوادث و افراد؛
– قابلیت دسترسی بـه منابع یا انواع مختلف دادهها برای محققان مختلف؛
– مشابهت و میل طبیعی محققان به انواع خاصی از افراد، طرحها، دادهها، تئوریها و مفاهیم؛
– توانایی محققان؛ شامل دانش و مهارت هایشان؛
– ترجیحات و تعهدات ارزشی محققان؛
– قابلیتهای شخصی محققان؛ بـرای مـثال: ظرفیت شان برای تمرکز، بردباری و تحمل ابهام.
در حالیکه شناسایی منابع سوگیری آسان است اما امکان ایجاد قوانین و رویههای مشخص روش شناختی برای رفع سیستماتیک سوگیری، بسیار کم است، بنابراین ما نـیاز داریـم تا به فرآیندهای شخصی و اجتماعی که میتوانند سوگیریهای محققان را کاهش داده و کیفیت تحقیق را حفظ کنند، توجه نمائیم (نوریس, 1997, ص 174).
یک استراتژی کلیدی برای درک سوگیریهای مـحقق، بـازتاب پذیری است. بگونهای که مـحقق فـعالانه سوگیریها و تمایلات خویش را مورد بررسی قرار میدهد و از آنها آگاه میگردد و در جهت نظارت و کنترل آنها گام بر میدارد. اغلب محققان کیفی در طرح تحقیق شان بـخش مـجزایی تحت عنوان «سوگیریهای مـحقق» در نـظرمیگیرند و در این بخش، سوابق و پیش زمینههای شخصیشان و اینکه چگونه ممکن است بر تحقیق اثر بگذارند و چه استراتژیهایی برای مورد ملاحظه قرار دادن مشکلات ناشی از آنها استفاده خواهند کرد، را مطرح میکنند. عـلاوه بـر این محققان میتوانند با بهرهگیری از بازنگری دادهها و نتایج توسط مشارکتکنندگان و همکاران در جهت شناسایی سوگیریها و رفع آنها اقدام نمایند (جانسون, 1997, ص 284).
از کپی کردن مطالب سایت یا کانال بدون ذکر منبع خودداری شود.
آدرس کانال تلگرام: https://telegram.me/analysisacademy