روش های بررسی اعتبار مدل در مدل سازی معادلات ساختاری:
-مدل های با نمونه های چندگانه در مدل سازی معادلات ساختاری:
یکی از ویژگی های مدل سازی معادله ساختاری امکان مطالعه یک مدل نظری با بیش از یک نمونه به طور همزمان است.
استفاده از یک مدل نظری در بین نمونه ها می تواند برای تعیین درجه تشابه شاخص های برازش، برآورد پارامترها و خطاهای معیار مفید باشد. رویکرد نمونه های چندگانه همچنین می تواند در تحلیل داده های شبه آزمایشی، آزمایشی، مقطعی یا طولی مورد استفاده قرار گیرند.
به طور کلی هنگام استفاده از نمونه های چندگانه می توان به موارد زیر دست یافت:
الف. پارامترها به طور مجزا برای هر نمونه مستقل برآورد شوند، در این حالت محقق می تواند برای هر یک از گروه ها نتایج حاصل از برآورد پارامترها، شاخص های نیکویی برازش و… را با یکدیگر مقایسه نماید. اما در این روش مقایسه های آماری برابری پارامترها در بین گروه ها نمی توانند انجام شوند.
ب. یکسانی پارامترهای تدوین شده یا ماتریس های پارامتر در بین گروه ها آزمون شوند، در این صورت می توان به لحاظ آماری تعیین کرد که آیا ماتریس های تشکیل دهنده پارامترها و یا هریک از پارامترها به طور خاص در بین گروه ها یکسان هستند یا خیر؟
ج. وجود تفاوت های میانگین گروهی برای متغیرهای مشاهده شده و یا برای هر معادله ساختاری آزمون می شود، در این مورد محقق می تواند به لحاظ آماری به این سوال پاسخ دهد که آیا تفاوتی بین میانگین ها برای متغیرهای مشاهده شده و یا معادله های ساختاری وجوددارد یا خیر؟
-اعتبار متقاطع در مدل سازی معادلات ساختاری:
تکرار یک مطالعه با استفاده از مجموعه ی دومی از داده ها با توجه به زمان، هزینه ی لازم و منابع در دسترس اغلب امکان پذیر نیست.
یک راه حل جایگزین دو نیمه کردن داده های اصلی به طور تصادفی می باشد البته با این فرض که حجم نمونه به اندازه کافی بزرگ است.
برای استفاده از این روش شاخص های مختلفی معرفی شده اند که در ادامه به معرفی آن ها می پردازیم.
شاخص ECVI براون و کادک (1989) شاخص اعتبار متقاطع را برای مقایسه مدل های جایگزین پیشنهاد کرده اند. مدل جایگزینی که کمترین مقدار ECVI را داشته باشد به عنوان باثبات ترین مدل در جامعه ارزیابی می شود.
شاخص CVI کادک و براون (1993) این شاخص اعتبار متقاطع را برای تحلیل ساختار کواریانس پیشنهاد کرده اند که با دو نیمه کردن یک نمونه حاصل می شود.
نمونه فرعی اول به عنوان نمونه ملاک و دومین نمونه به عنوان نمونه اعتبار به کار می رود. در این روش ماتریس کواریانس بازتولید شده از نمونه ملاک با ماتریس کواریانس اقتباس شده از نمونه فرعی مقایسه می شود. مقادیر نزدیک به صفر برای این شاخص نشان دهنده ی وجود اعتبار متقاطع برای مدل است.
-روش شبیه سازی در مدل سازی معادلات ساختاری
روش دیگر برای بررسی اعتبار مدل استفاده از داده های شبیه سازی شده می باشد.
در این حالت با استفاده از روش شبیه سازی مونت کارلو و تولید داده های خام، ماتریس واریانس و کواریانس جامعه شبیه سازی می شود.
به این ترتیب با استفاده از ماتریس های تولید شده و شاخص های معرفی شده در قسمت قبل در مورد اعتبار مدل می توان تصمیم گیری نمود. نرم افزارهای LISREL، Amos و EQS قابلیت شبیه سازی و مقایسه های لازم را دارا هستند.