روش کودر ریچاردسون برای ارزیابی پایایی آزمون

روش کودر ریچاردسون برای ارزیابی پایایی آزمون

این روش، که به اسم مبدع آن شهرت دارد در سال 1937 ابداع شد برای متغیر های اسمی دو وجهی با کد های صفر و یک طراحی شده است(کارمین و زلر، 1979). روش کودر ریچاردسون میزان همسازی درونی آزمون یعنی میزان تداخل همه سوالات از لحاظ سنجش یک ویژگی مشترک را ارزیابی می کند. استفاده از این آزمون مستلزم آن است که درجه دشواری همه سوالات آزمون یکسان باشد.

این آزمون دارای دو فرمول کودر ریچاردسون 20 و کودر ریچاردسون 21 است. در این روش بر اساس همبستگی درونی سوالات، شاخص کودر ریچاردسون استخراج می شود و چنانچه مقدار این شاخص بیش از 0.7 باشد، میتوان گفت ابزار پایایی دارد.

همانطور که بیان شد كودر و ريچاردسون دو فرمول را براي محاسبه هماهنگي دروني آزمون ها ارائه نموده اند. فرمول اول برآوردي از ميانگين ضرايب قابليت اعتماد براي تمام طرق ممكن تنصيف (دو نيمه كردن) را به دست مي‌دهد. اين ضريب برابر است با:

كه در آن :

n تعداد سوال ها  –  p نسبت پاسخ هاي صحيح  –  q  نسبت پاسخ هاي غلط  –  واريانس نمرات كل

 

فرمول دوم: براي استفاده از فرمول دوم بايد سطح دشواري سوال هاي آزمون يكسان باشد:

كه در آن :

n تعداد سوال ها  –  واريانس نمره هاي كل   –  ميانگين نمرات

براي محاسبه ضريب قابليت اعتماد با اين روش، نيازي به داشتن نسبت پاسخ هاي صحيح و غلط نيست، بلكه در دست داشتن واريانس نمره هاي كل و ميانگين نمرات كفايت مي‌كند.

براي مثال، آزموني داراي 40 سوال است. اين آزمون به گروهي از دانش آموزان داده شده است. ميانگين نمره هاي آزمون 25 و واريانس كل 26 محاسبه شده است. سطح دشواري سوال ها نيز يكسان است. ضريب قابليت اعتماد اين آزمون را محاسبه كنيد:

فرض اساسی رابطه های مطرح شده توسط کودر ریچاردسون این است که سوالات آزمون را می توان به صورت یک برای پاسخ های درست و صفر برای پاسخ های غلط تصحیح کرد. بنابراین نمیتوان این روابط را برای محاسبه ضریب پایایی پرسشنامه هایی که طیف پاسخ های آن ها بیش از دو گزینه دارد مورد استفاده قرار داد.

محسن مرادی