بررسی روایی محتوایی

بررسی روایی محتوایی 

روايي از واژه­ي روا به معني جايز و درست گرفته شده و روايي به معناي صحيح و درست بودن است. مقصود از روايي آن است كه وسيله­ي اندازه­گيري بتواند خصيصه و ويژگي مورد نظر را اندازه بگيرد. اهميت روايي از آن جهت است كه اندازه­گيري هاي نامناسب و ناكافي مي­تواند هر پژوهش علمي را بي‌ارزش و ناروا سازد. روايي (اعتبار) در اصل به صحت و درستي اندازه­گيري محقق برمي‌گردد. (خاكي، 1386، 288).اولین گام در تعیین روایی آزمون، بررسی روایی محتوایی است. روایی محتوایی  به تحلیل منطقی محتوای یک آزمون بستگی داشته و تعیین آن بر اساس قضاوت ذهنی و فردی است. در این روش سوال های آزمون در اختیار متخصصان یا برخی از آزمودنی ها گذاشته می شود و از آنها می خواهند که مشخص کنند آیا سوالات آزمون صفت مورد نظر را اندازه گیری می کند یا خیر  و این که آیا سوال ها کل محتوای آزمون را در بر می گیرد یا خیر. در صورتی که بین افراد مختلف در زمینه روایی آزمون توافق وجود داشته باشد، آن آزمون دارای روایی محتوایی است.  (کرمی، 1382).

 برای بررسی روایی محتوایی از آزمون CVR استفاده می کنیم.

بر اساس تعداد متخصصینی که سؤالات را مورد ارزیابی قرار داده اند، حداقل مقدار CVR قابل قبول بر اساس جدول زیر بایستی باشد. سؤالاتی مقدار CVR محاسبه شده برای آن ها کمتر از میزان مورد نظر با توجه به تعداد متخصصین ارزیابی کننده سؤال باشد، بایستی از آزمون کنار گذاشته شوند به علت اینکه بر اساس شاخص روایی محتوایی، روایی محتوایی قابل قبولی ندارند.

روايي محتوايي اين اطمينان را بوجود مي­آورد كه مقياس شامل موارد كافي و نمونه براي استفاده از مقهوم است. هرچه موارد معرف حيطه مفهومي كه اندازه­گيري مي­شود بيشتر باشد، اعتبار محتوايي آن بيشتر خواهد بود. به عبارت ديگر روايي محتوايي معرف چگونگي توصيف ابعاد و اجزاء مفهوم است. (خاكي، 1387، 289)