بحث و نتیجه گیری مقاله

بحث و نتیجه گیری مقاله:

از جنبه های گوناگونی بخش بحث و نتیجه گیری مقاله(میزان توصیه شده بین 1000 تا 1500 واژه) مهترین بخش در مقاله است زیرا آخرین موردی است که خواننده می بیند و می تواند اثر مهمی بر استنباط خواننده از مقاله و پژوهش انجام شده داشته باشد.

پژوهشگران مختلف رویکردهای متفاوتی در هنگام نوشتن بخش بحث و نتیجه گیری دارند. بر اساس دیدگاه فلدمان(2004)، پری(2003) و سامرز(2001) بخش بحث و نتیجه گیری بایذ شامل بخش های زیر باشد:

• هدف اصلی مقاله باید مجدد در بخش بحث و نتیجه گیری مقاله بیان شود.
• اهمیت پژوهش باید به صورت موجز در بخش بحث و نتیجه گیری مقاله آورده شود.
• نتایج مربوطه به هر هدف یا فرضیه پژوهش باید در بخش بحث و نتیجه گیری مقاله بیان شود.
• یافته های پژوهش باید به ادبیات پژوهش و به نتایج ارائه شده توسط دیگر پژوهشگران در بخش بحث و نتیجه گیری مقاله ربط داده شود.
• توضیحات ممکن برای یافته های غیرمنتظره و غیر معنادار باید در بحث و نتیجه گیری مقاله بیان شود.
• محدودیت های اصلی مطالعه که بر روایی درونی و بیرونی اثر دارند باید در بحث و نتیجه گیری مقاله بیان شوند.
• استنتاجات مدیریتی مطالعه باید در بخش بحث و نتیجه گیری مقاله مورد بحث قرار گرفته شوند.
• پیشنهادهای اندیشمندانه و فرصتهای پیشنهادی برای پژوهش های آتی در مورد موضوع باید در بخش بحث و نتیجه گیری مقاله ارائه داده شوند.

این هشت گام در بخش بحث و نتیجه گیری مقاله تلفیق می شوند، به بیان دیگر آنها همیشه به شکل متوالی ارائه نمی شوند ممکن است بر اساس نوع مطالعه ترتیب و ساختار تا حدودی متقاوت باشد اما حضور هر هشت مورد ضروری است. به عبارت دیگر بخش بحث و نتیجه گیری نباید تنها یافته های گزارش شده در بخش نتایج را دوباره بیان کند یا یافته های اضافی را گزارش کند که پیش تر در مقاله توضح داده نشده اند، تمرکز باید بر برجسته ساختن مفاهیم گسترده تر یافته های مطالعه و ربط دادن این موارد به پژوهش های پیشین باشد. باید اطمینان حاصل شود که نتیجه گیری به لحاظ منطقی با شواهد ارائه شده مطالعه سازگار است.

عوامل مختلفی وجود دارد که می توان آنها را به عنوان محدودیتهای مطالعه بیان کرد. برخی از رایج ترین محدودیت ها عبارتند از:

-اگر رویکرد نمونه گیری غیراحتمالی به کار رفته باشد، نتایج مطالعه را نمی توان به جامعه آماری بزرگ تر تعمیم داد.

-نتایج مطالعه انجام شده در یک بستر(مانند یک صنعت یا بازار جغرافیایی) را همیشه نمی توان به دیگر بسترها تعمیم داد.

-در برخی موارد مقیاس های سنجش به کار رفته در مطالعه ممکن است دارای پایایی پیوستگی درونی کمی باشند که نمی توان با حذف آیتم ها آنها را بهبود داد. وقتی چنین مقیاس هایی به کار می رود محقق باید این مورد را به عنوان محدودیت مطالعه بداند و توصیه کند که معیارها در تحقیق آتی بهبود یابند.

-پژوهشگر باید با هر گونه خطا(مانند انواع خطا نظرسنجی)، نادیده انگاری و دیگر شرایط خاصی( مانند رویدادهای اجتماعی/طبیعی خاص که می تواند بر پاسخ پاسخگویان اثر گذارد) که می توانند ماهیت و کیفیت داده جمع آوری شده را تحت تاثیر قرار دهند را خودش بیان(اعتراف) کند.

لیست دوره های تحلیل آماری با رویکرد نگارش مقالات ISI آذرماه آکادمی تحلیل آماری ایران

از کپی کردن مطالب سایت یا کانال بدون ذکر منبع خودداری شود.

آدرس کانال تلگرام: https://telegram.me/analysisacademy