در كل، دو مسئله اساسي در استنباط علّي از مسائل رفتاري و اجتماعي وجود دارد كه
عبارت اند از؛
1). اندازه گيري. در مدل هاي اندازه گيري همواره دو سئوال اساسي مطرح است
اولين سئوال اين است كه آيا شاخص ها، يا متغيرهاي مشاهده شده به كار رفته در مدل، همان چيزي را اندازه مي گيرند كه مدنظر محقق است يا چيز ديگر را ؟ اين سئوال ناظر بر روايي متغيرهاي آشكار است.
سئوال دوم ناظر به اين مسئله است كه متغيرهاي آشكار با چه دقتي متغير نهفته مورد نظر را اندازه گيري مي كنند. اين سئوال ناظر بر اعتبار يا پايايي متغيرهاي آشكار است.
2). مدل هاي ساختاري. در مدل هاي ساختاري نيز اين سئوال مطرح است كه چگونه مي توان روابط علّي بين متغيرهاي نهفته اي را كه قابل مشاهده و اندازه گيري نيستند را بررسي و تأثيرات تبيين شده را مورد بررسي قرار داد؟
در واقع مدل اندازه گيري يا قسمت تحليل عاملي تأييدي، مشخص مي كند كه چگونه متغيرهاي نهفته يا فرضي در قالب تعداد بيش تري متغيرهاي قابل مشاهده، اندازه گيري شده اند. قسمت تابع ساختاري يا تحليل مسير از طرف ديگر روابط علّي بين متغيرهاي نهفته را بررسي میکند به عبارت ديگر مدل انداز ه گيري با پارامترهاي ،λx,λy,θδ,θδسئوال هاي مربوط به روايي و اعتبارمتغيرهاي مشاهده شده را پاسخ ميدهد و مدل تابع ساختاري با پارامترهاي ψ و φ ، γ ،βسئوال هاي مربوظ به قوت يا شدت روابط (مستقيم، غير مستقيم و كل) بين متغيرهاي نهفته و مقدار واريانس تبيين شده در كل مدل را پاسخ مي دهد.