روش تحلیل داده های کیفی

روش تحلیل داده های کیفی

اگرچه در پژوهش کمی بین گردآوری و تحلیل داده ها خط روشنی وجود دارد ولی این تمایز برای بسیاری از پژوهشگران کیفی مسئله زا است. اگرچه در پژوهش کیفی روشهای تحلیل مختلفی وجود دارد ولی در اینجا سه روش تحلیل  داده های کیفی مورد بحث قرار داده خواهد شد. هرمونتیک، نشانه شناسی و روش هایی که بر حکایت متمرکزند.

هرمنوتیک

هرمنوتیک عمدتا با معنای یک متن یا قیاس متنی سروکار داردنمونه ای از قیاس متنی یک سازمان(سازمان خود نوعی متن محسوب می شود) است که پژوهشگر برای درک متن کتبی یا شفاهی  وارد آن می شود. پرسش اساسی در هرمنوتیک این است:معنای این متن چیست؟ شکلهای متفاوتی از تحلیل هرمنوتیک وجود دارد که دامنه ی آن از هرمنوتیک محض تا هرمنوتیک انتقادی را دربرمیگیرد.

نشانه شناسی

نشانه شناسی عمدتا به معنای علائم و نمادها در زبان توجه دارد. ایده ی اساسی آن است که کلمات و علایم می توانند به طبقه ها یامقوله های مفهومی نسبت داده شوند و این مقوله ها نشاندهنده جنیه های مهم تئوری هستند که باید آزمون شوند. اهمیت یک ایده در فراوانی ظاهر شدنش در متن آشکار می شود. یکی از شکلهای مهم نشانه شناسی تحلیل محتوی است. پژوهشگر در پی یافتن ساختارها و نظم و نسق های الگومند در متن و استنباط بر پایه این نظم و نسق هاست.

شکل دیگر نشانه شناسی تحلیل محاوره است. در تحلیل محاوره، فرض می شود که معانی در متن مبادله کلمه ها شکل داده می شوند.

شکل سوم نشانه شناسی تحلیل گفتمان است. تحلیل گفتمان بر مبنای هر دو تحلیل یعنی، تحلیل محتوا  و تحلیل محاوره انجام می شود اما بر بازیهای زبان استوار است.

بازی زبان اشاره به واحد مشخصی از تعامل دارد که از مراحل متوالی حرکات کلامی تشکیل می شود که در آن استفاده از حکایت و مثل همگی به عنوان یک بخش مهم ایفای نقش می کنند.

حکایت

بر اساس فرهنگ آکسفورد حکایت به عنوان نوعی قصه، داستان، گزارش واقعیات، خصوصا داستانی که به وسیله اولین شخص گفته می شود تعریف می شود. انواع مختلفی از حکایت، از حکایات شفاهی گرفته تا حکایت تاریخی وجود دارد. استعاره کاربرد یک اسم یا اصطلاح یا عناوین توصیفی برای توصیف یک پدیده یا یک اقدام است که به طور لفظی قابلیت کاربردی دارد. حکایت و استعاره اصطلاحات کلیدی در تحلیل و بحثها بوده اند. مفهوم استعاره در مبحث حکایت مورد توجه است.