آموزشی

جستجو برای اینکه بفهمیم دیگران درباره موضوع موردنظر چه گفته اند و برای حل مساله چه کرده اند پژوهشگر را کمک می کند تا هدفهای زیر تحقق یابند: 1.برقراری ارتباط منطقی میان دستاوردهای پژوهش های قبلی با مساله پژوهش

یک پرسش بیانگر یک اگاهی رضایت بخش و راضی کننده در ذهن است یک مساله نیز بیانگر فاصله ای است میان انچه هست با انچه که باید باشد. گاه مساله مانع و اشفتگی است که در راه هدف پیش امده یا می اید.

روايي سازه دلالت بر چگونگي نتايج به دست آمده از مقياسي دارد كه براي آزمون پيش بيني شده جهت فرضيه هاست. اين كار با روايي همگرا و متمايز كننده ارزيابي مي شود.

هدف اصلی آمار توصیفی توصیف و تلخیص مجموعه ای از داده ها به صورت جداول فراوانی، شاخص های مرکزی و پراکندگی می باشد. اگرچه توصیف داده ها مهم است و شالوده هر تحلیلی می باشد ولی برای پاسخ به بسیاری از مسائل مهم و جالب توجهی که محقق با آن مواجه می شود کافی نیست مثلا آزمایشی را در نظر بگیرید که در آن محقق علاقمند است به این موضوع پی ببرد که آیا یک داروی خاص می تواند حافظه افراد را بهبود بخشد یا نه ؟ برای این کار محقق دو گروه را در نظر می گیرد: 1) گروه کنترل و 2) گروه آزمودنی و دارو را تنها به گروه آزمودنی می دهد و سپس میانگین های این دو گروه را با هم مقایسه می کند. آمار توصیفی به محقق نمی گوید که آیا بین میانگین نمونه ای و میانگین جامعه فرضی تفاوت وجود دارد یا نه ؟

متغیر مشخصه یک عنصر پدیده موجود زنده و یا هر چیزی است که قابلیت تغییر داشته و می تواند مقادیر مختلفی را بپذیرد. آنچه اهمیت دارد آنکه باید دقت شود در هر تحقیق ما متغیرهای خاص خواهیم داشت و اینگونه نخواهد بود که همه آنچه در یک مطالعه بعنوان متغیر حضور دارند برای تحقیق نامطلوب است. از سوی دیگر نوع متغیر علیرغم مشابه بودن عنوان از یک مطالعه به مطالعه دیگر ممکن است متفاوت باشد.

نما: که آن را با MO نمایش می دهند، مقداری از متغییر است که تعداد مشاهدات آن حداکثر است. برای محاسبه نمای توزیع آماری لازم است به طریق ریاضی مناسب ترین منحنی را برای آمار گروه بندی شده بدست آورد طول نقطه ماکزیمم برابر با مقدار نما می باشد و یا می توان به طریق ترسیمی با استفاده از هیستوگرام توزیع فراوانی، برآوردی برای نما بدست آورد.

پديدار شناسي از نظر لغوي، عبارت است از مطالعه پديده ها از هر نوع، و توصيف آنها با در نظر گرفتن نحوة بروز تجلي آنها، قبل از هرگونه ارزش گذاري، تأويل و يا قضاوت ارزشي. در نگاه ديگر اگر پديدار شناسي را معناشناسي بدانيم، معناهايي كه در زندگي انسان پديدار مي شوند، يك نظام معنايي را شكل مي دهند. اين نظام معنايي با اضافه نمودن وجود به زمان و مكان به دست مي آيد و شناسايي اين نظام معنايي نيز از همين راه حاصل مي شود؛ يعني يك شناخت مضاف به زمان و مكان مي نامند. « تجربه زندگي » كه آن را پديدار شناسي، اساساً مطالعه تجربه زيسته يا جهان زندگي است.