آمار و روش تحقیق

روش نوشتن منابع الف- روش شماره ای: اگر در متن پايان نامه نام ( منظور از نام در اين قسمت، نام خانوادگی نويسنده می باشد.) نويسنده مرجع آورده نشود، شماره رديف مربوط به آن مرجع بر اساس فهرست مراجع، در آخر جمله يا پارگراف مربوط در داخل کروشه درج می گردد. در صورتيکه نام نويسندگان ذکر شود، شماره مرجع بلافاصله بعد از نام نويسنده و يا نويسندگان در داخل کروشه آورده می شود.

از آنجا که روش‌های تحقیق کمی و کیفی به تنهایی نمی‌توانند پیچیدگی‌های مسایل و عناصر تشکیل‌دهنده نظام‌های تولید کالا و خدمات را بدون اریبی مورد مطالعه قرار دهند،ترکیب این روش‌ها مورد استفاده قرار گرفته و از آن تحت عنوان روش تحقیق آمیخته یاد شده است.در دهه گذشته استفاده از روش‌های تحقیق‌ آمیخته گسترش یافته است.

یادگیری ضریب همبستگی[1]، کارکرد و انواع آن از اولین ملزومات به کارگیری روشهای محاسباتی در تحقیقات علی – معلولی می باشد . ضریب همبستگی مبنای محاسبات مربوط به تحلیل مسیر[2] و در نتیجه معادلات ساختاری[3] می باشد. ضريب همبستگي ارتباط بین دو متغیر را نشان می دهد.این ضریب ابزاری است آماری که به وسیله آن می توان درجه ای را که یک متغیر به متغیر مرتبط است را اندازه گیری کرد.

هر پژوهشی زاییده یک مساله است. اما متاسفانه در تحقیقات آکادمیک داخلی بیان این دغدغه به درستی انجام نمی گیرد و بیشتر به یک مقدمه شبیه است تا بیان یک مساله. در این مقاله مواردی که باید در بیان یک مساله وجود داشته باشد ذکر می شود.

در این قسمت به صورت کوتاه ساختار هر یک از فصول پایان نامه و مواردی که در هر یک از فصول 5 گانه پایان نامه باید وجود داشته باشد ذکر شده است.

یکی از مراحلی که در کیفیت پاسخ ها بسیار موثر است انتخاب صحیح افراد مجرب و آگاه در زمینه موضوع مورد مطالعه است. ابتدا باید معیار های انتخاب افراد مشخص شود. این معیار ها باید کاملا با موضوع پژوهش و الگوی مورد بررسی انطباق داشته باشد.

به پژوهش کمّي، اثبات‌گر نیز گفته می‌شود . پژوهش‌گر اثبات‌گرا، دانش را از طریق گردآوری داده‌های عددی و مشاهده‌ی نمونه‌ها و سپس عرضه‌ی این داده‌ها به تحلیل عددی فراهم می‌کند. در مقابل این‌ها پژوهش مابعد اثبات‌گرا، ریشه در این فرض دارد که جلوه‌های محیط اجتماعی به‌عنوان تفسیرهایی به‌وسیله‌ی افراد ساخته می‌شود. این تفسیرها شکل گذرا و وابسته به موقعیت دارند. پژوهش‌گران مابعد اثبات‌گرا دانش را از درجه‌ی اول از طریق گردآوری داده‌های کلامی با مطالعه‌ی جدّی و عمقی موارد، و عرضه این داده‌ها به استقراء تحلیلی فراهم می‌آورند.(گال و ديگران، 1382: 59)