بایگانی برچسب: تحقیق کمی

فرآیند مصاحبه مصاحبه ابزاري متداول براي جمع آوري اطلاعات از طریق تعامل مستقیم کلامی میان مصاحبه گر و مصاحبه شونده است. مصاحبه میتواند به صورت فردي یا گروهی و براي سه هدف عمده انجام شود: 1-مصاحبه میتواند پیش از شروع فرایند اصلی پژوهش، به عنوان یک ابزار براي شناسایی متغیرها …

آشنایی با منطق فازی بخش اول مفاهيم نادقيق بسياري در پيرامون ما وجود دارند که آنها را به صورت روزمره در قالب عبارتهاي مختلف بيان مي کنيم. به اين جمله دقت کنيد  " هوا خوب است." هيچ کميتي براي خوب بودن هوا مطرح نيست تا آن را اندازه بگيريم بلکه …

گروه کانونی یکی‌ از‌ روش‌ای‌ گردآوری‌ داده‌ها‌ در‌ طرح‌های آمیخته و کیفی گروه‌های کـانونی اسـت.گروه‌های کانونی،جلسات بحث سازمان‌دهی شده هستند،یک گروه افراد که بتوان به نظر آنان به عنوان کانون بحث موضوعی متمرکز شد،انتخاب می‌شوند.سپس‌ از طریق مصاحبه گروهی،این افراد نظرها و تجربه‌های خود را بازنمایی مـی‌کنند. آنـ‌ها با گروه‌های …

روش های تحقیق کیفی طراحی می شوند تا به محققان در درک آنچه مردم می گویند و انجام می دهند و نیز در شناخت بافت فرهنگی و اجتماعی زندگی انسان ها کمک نمایند. در واقع محقق امکان می دهد تا بافت یا محیطی را که در آن تصمیمات و کنش ها روی میدهد را بهتر ببیند و درک کند.

از آنجا که روش‌های تحقیق کمی و کیفی به تنهایی نمی‌توانند پیچیدگی‌های مسایل و عناصر تشکیل‌دهنده نظام‌های تولید کالا و خدمات را بدون اریبی مورد مطالعه قرار دهند،ترکیب این روش‌ها مورد استفاده قرار گرفته و از آن تحت عنوان روش تحقیق آمیخته یاد شده است.در دهه گذشته استفاده از روش‌های تحقیق‌ آمیخته گسترش یافته است.

پژوهش‌گران کیفی بر نوعی تفسیر کل‌نگر تأکید می‌کنند. آنان واقعیتها و ارزشها را به‌صورتی غیر قابل تفکیک و آمیخته با یکدیگر در نظر می‌گیرند. از طرف دیگر پژوهش‌گران کمّی به‌جای توجه بر تفسیرهای کل‌نگر، بر عوامل و متغیرهای فردی تأکید دارند. پژوهش‌گر کمّی بر این باور است که واقعیّت را می‌توان به مؤلفه‌هایش تقسیم کرد و با نگاه به این اجزاء، شناختی از کل به‌دست آورد؛ ولی پژوهش‌گر کیفی براساس این باور، که واقعیّت، کلیّتی است غیر قابل تقسیم، به بررسی کلّ فرآیند می‌پردازد

پديدار شناسي از نظر لغوي، عبارت است از مطالعه پديده ها از هر نوع، و توصيف آنها با در نظر گرفتن نحوة بروز تجلي آنها، قبل از هرگونه ارزش گذاري، تأويل و يا قضاوت ارزشي. در نگاه ديگر اگر پديدار شناسي را معناشناسي بدانيم، معناهايي كه در زندگي انسان پديدار مي شوند، يك نظام معنايي را شكل مي دهند. اين نظام معنايي با اضافه نمودن وجود به زمان و مكان به دست مي آيد و شناسايي اين نظام معنايي نيز از همين راه حاصل مي شود؛ يعني يك شناخت مضاف به زمان و مكان مي نامند. « تجربه زندگي » كه آن را پديدار شناسي، اساساً مطالعه تجربه زيسته يا جهان زندگي است.